Recenzja filmu Substancja (2024) – Gdy piękno staje się koszmarem

Reżyseria: Coralie Fargeat
Scenariusz: Coralie Fargeat
Gatunek: Horror, dramat
Obsada: Demi Moore, Margaret Qualley, Dennis Quaid
Data premiery: Lipiec 21, 2024r (Polska)

Substancja to film, który z impetem wkracza na scenę kina grozy, oferując widzom nie tylko intensywne doznania wizualne, ale także głęboką refleksję nad współczesnymi kanonami piękna i obsesją na punkcie młodości. Reżyserka Coralie Fargeat, znana z bezkompromisowego podejścia do tematyki przemocy i kobiecej autonomii, tym razem serwuje nam dzieło, które balansuje na granicy horroru cielesnego i satyry społecznej.

Fabuła – Czym jest tajemnicza "Substancja"?

Fabuła skupia się na postaci Elizabeth Sparkle, w którą wciela się Demi Moore. Elizabeth to niegdyś uwielbiana gwiazda telewizyjna, teraz zmagająca się z nieubłaganym upływem czasu i utratą dawnej świetności. W desperackiej próbie odzyskania młodości, decyduje się na zażycie tajemniczej substancji, która obiecuje nie tylko odnowę fizyczną, ale i mentalną. Efektem jest pojawienie się jej młodszej, bardziej atrakcyjnej wersji – Sue, granej przez Margaret Qualley.

Początkowo układ wydaje się idealny: Elizabeth i Sue dzielą między sobą czas, każda z nich ma tydzień na "życie", podczas gdy druga pozostaje w stanie uśpienia. Jednak z czasem balans zostaje zachwiany, prowadząc do nieuniknionego konfliktu między obiema wersjami tej samej osoby.

Tematyka i przekaz – Groteska jako metafora

Fargeat z mistrzowską precyzją ukazuje destrukcyjne skutki obsesji na punkcie młodości i doskonałości. Film jest pełen groteskowych, a momentami wręcz odpychających scen, które mają na celu skonfrontowanie widza z brutalną rzeczywistością narzucanych standardów piękna. Obrazy rozkładającego się ciała, mutacji i deformacji są nie tylko elementem horroru, ale przede wszystkim metaforą wewnętrznego rozkładu spowodowanego nieustanną pogonią za nieosiągalnym ideałem.

Aktorstwo – Demi Moore w najlepszej formie

Demi Moore w roli Elizabeth daje jeden z najlepszych występów w swojej karierze. Jej kreacja jest pełna emocji, ukazując zarówno desperację kobiety pragnącej odzyskać utraconą młodość, jak i gniew wynikający z poczucia niesprawiedliwości i odrzucenia przez społeczeństwo. Margaret Qualley jako Sue jest jej doskonałym kontrapunktem, emanując energią i uwodzicielskim urokiem, jednocześnie ukazując mroczne strony bycia "idealną" wersją samej siebie.

Wizualna strona filmu – Estetyka lat 80.

Wizualnie Substancja to prawdziwa uczta dla oka. Fargeat czerpie garściami z estetyki lat 80., łącząc neonowe barwy z mrocznymi, klaustrofobicznymi kadrami. Muzyka i dźwięk doskonale współgrają z obrazem, potęgując uczucie niepokoju i napięcia. Warstwa audiowizualna jest nie tylko efektowna, ale również celowo przesadzona, podkreślając groteskowy charakter całej historii.

Horror ciała – Sceny dla widzów o mocnych nerwach

Film zawiera wiele intensywnych scen, które mogą nie być odpowiednie dla wrażliwych widzów. Reżyserka nie oszczędza publiczności, prezentując brutalne transformacje ciała oraz krwawe konsekwencje decyzji głównej bohaterki. Substancja wpisuje się w nurt body horroru, w którym fizyczna deformacja jest odzwierciedleniem psychicznego upadku postaci.

Analiza społeczna – Krytyka współczesnych standardów piękna

„ubstancja to nie tylko horror, ale przede wszystkim przenikliwa analiza współczesnej obsesji na punkcie wyglądu i młodości. To film, który zmusza do refleksji nad tym, jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, by spełnić narzucane nam standardy, i jakie są tego konsekwencje. W dobie wszechobecnych operacji plastycznych, medycyny estetycznej i mediów społecznościowych promujących ideały piękna, obraz Fargeat nabiera wyjątkowej siły rażenia.

Czy warto?

Podsumowując, Substancja to odważne i prowokujące dzieło, które na długo pozostaje w pamięci. To film, który nie tylko straszy, ale przede wszystkim zmusza do zastanowienia się nad tym, co naprawdę oznacza być "pięknym" i jaką cenę jesteśmy w stanie za to zapłacić. Dla miłośników kina, które nie boi się poruszać trudnych tematów i przekraczać granic, Substancja jest pozycją obowiązkową.

"Substancja" to film, który nie pozostawi nikogo obojętnym. To odważne i bezkompromisowe dzieło, które zasługuje na uwagę każdego miłośnika kina poszukującego czegoś więcej niż tylko rozrywki.

Ocena: 8/10(+Plusy: Wybitne kreacje aktorskie Demi Moore i Margaret Qualley, intrygująca i prowokująca fabuła, imponująca oprawa wizualna i dźwiękowa)(-Minusy: Momentami zbyt dosłowne sceny mogące odpychać wrażliwszych widzów, niektóre wątki mogłyby być bardziej rozwinięte, chwilami bywa zbyt dosłowny)